Κείνες οι μέρες...

 Κείνες οι μέρες που περάσανε σκέψου το πόσα σε διδάξανε,μα δεν γυρίζουν πίσω.

Κείνες οι αγκαλιές μου έλειψαν,που όταν πονούσα με ημέρεψαν και τις ζητάω να σου θυμίσω.

Όλα τα λόγια που είχες πεί,δεν τα 'χες γράψει σε χαρτί κι έτσι πετάξαν.

Μα ζούνε μέσα στην καρδιά,για να χτυπάει δυνατά,αυτών που κλάψαν.

Το δάκρυ καθημερινό,για να σου γράφει σ'αγαπώ στο πρόσωπο μου.

Έγινε λάβα στην ψυχή και με τρυπάει πιο πολύ εφιάλτης πλέον το όνειρο μου.

Γύρισε πίσω για να δείς,ερείπια καμένης γης που άφησε στο διάβα η φωτιά σου.

Μεσ'τη μαυρίλα αυτή θα βρείς,το κόκκινο που αναζητείς και μια καρδιά που λέει είμαι δικιά σου. 

Χρυσοβαλάντης Δημήτριος Αχλάδης

24 Αυγούστου 2020