Ξεχάσαμε να λέμε Δόξα Τον Θεό,γιαυτό θα έρθουν όσα θα έρθουν.Ξεχάσαμε να κάνουμε την προσευχή μας,γιαυτό δεν έχουμε καμία ασπίδα προστασίας.Ξεχάσαμε πως είμαστε απλά άνθρωποι,φθαρτοί και αμαρτωλοί και το τέλος μας πλησιάζει καλπάζοντας σαν καβαλάρης περήφανος.Ξεχάσαμε να είμαστε άνθρωποι από τότε που βγάλαμε τον Θεό από τη ζωή μας.Από τότε που το πρόβλημα του διπλανού μας έπαψε στην σκέψη να είναι δικό μας.Από τότε που αφήσαμε τις χήρες και τα ορφανά στην μοναξιά τους.Τα γεροντάκια να αργοπεθαίνουν δίχως ένα χέρι να τους κρατά συντροφιά στις τελευταίες ανάσες.Τους συνανθρώπους μας να χάνονται στους πολέμους.Ξεχάσαμε να αγαπάμε,γιατί βάλαμε πάνω από τον Θεό τον άνθρωπο και πάνω από τον άνθρωπο τον υλικό κόσμο.Ξεχάσαμε να είμαστε ελεύθεροι γιατί κάναμε χειροπέδες όλα αυτά που νομίζαμε πως μας έλυσαν τα χέρια.
Ξε-ΧΑΣΑΜΕ ΤΕΛΙΚΑ γιατί ΔΕΝ επιστρέψαμε σε Αυτόν Τον Ένα και μοναδικό Θεό,τον Κύριο Ιησού Χριστό με ταπείνωση και μετάνοια.
Χρυσοβαλάντης Δημήτριος Αχλάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου