Το χωριό μου!!!

Παιδικές αναμνήσεις που μόνο όμορφα πράγματα σου φέρνουν στο μυαλό...να παίζεις σαν παιδί στην πιάτσα του χωριού ανέμελα και να βλέπεις εικόνες σαν κι αυτή!!! Τώρα μεγαλώσαμε και μαζί με εμάς και οι ευθύνες μας,οι έγνοιες μας και χάσαμε αυτές τις φωνές που ακούγοταν και γέμιζε το χωριό ζωή... Κι όμως έχουμε κάτι να θυμόμαστε...τα τωρινά παιδιά όμως τα εγκλωβίσαμε πίσω από μια οθόνη κινητού,τάμπλετ,υπολογιστή για να "χαζέψουν" με την ευλογία των γονέων τους όπως οι ίδιοι λένε για να ξεκουραστούν λίγες ώρες...οι φωνές των παιδιών όμως δεν θα πάψουν να ακούγονται στο χωριό...στα αυτιά μας,στην ψυχή μας...αφήστε τα να κάνουν τη φασαρία που πρέπει για να σταματήσουμε να μιλάμε εμείς οι μεγάλοι που φτιάξαμε έναν κόσμο άσχημο,αμαρτωλό,φασαριόζικο. Χρυσοβαλάντης Δημήτριος Αχλάδης